Haz Koleksiyonerlerinin Yeni Gözdesi Metaverse Farm

Plazaların gölgesinde demlenmeye devam eden Âdemoğlu, haz koleksiyonunu oluşturmada hiç bu kadar zorlanmamıştı.

Mısır Piramitlerini inşa ettiren Krallar Ramses ve Tutankamun dünyevi hazların simgesi altını ebedi istirahat yerleri olan mezarlarının içinde geleceğe taşımıştı. Kadınların haz nesnesi kara elması, erkeklerin tutkusu arabaları Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Piramidinin en tepesine tırmanırken kullansak ta, Ferrari’sini satanlar piramidin tepesine ilk tırmananlardan olmuştu. Çıkışımız kadar inişimiz de hızlı olmuştu.

Oysa ilk haz nesnesi bir lokma ekmek, 12 bin yıllık insanoğlunun yaşam yolculuğuna paha biçilemez doyumlar kazandırmıştı.

Tarım tarihinin kıymetli mihenk taşları 21. yüzyılın ortalarındaki Yeşil Devrim ile itibar kaybetse de söz konusu gelişme kalabalıkları doyurma noktasında çığır açmıştı.

Dünyevi hazlarla doyuramadığımız yüreğimize bir darbe de iklim değişikliği – Covit 19’dan gelince, tüm gerçeklikler, kazanımlar, tutkular sorgulanmaya başlandı. Kazanmaya alışmış modern insan, kaybettikleriyle hem sınandı hem de kibrinden sıyrılıp onu geleceğe taşıyacak farkındalıklarla güçlendi.

Tutkularımızı pekiştirmek üzere inşa ettiğimiz hobi bahçeleri üzerine inşa ettiğimiz plazalara yenik düştü. Binlerce kitap okuduk, uçtukça miller topladık, lüks evlerin, göz alıcı mücevherlerin sahibi olduk ama hayatta doymayanlar tabakta doymuyordu, gerçekle yüzleştik.

Evrende; yoksulun yiyecek ekmek, zenginin ruhunu doyuracak haz kalmayınca, arafta seyre daldık. Tam da bu noktada metaverse farm – agriculture – food ile tanıştık. Uzakdoğu animeleri ile başlayan sanalda ruhu doyurma meylimiz biliyorduk ki tarihi olarak yaşam ağacına kadar uzanan arketiplerle besleniyordu. Baharat yollarıyla zenginleştirdiğimiz tat mirasımız da elbette tat koleksiyonumuzu yüceltiyordu.

Her biri bedene, ruha doyumsuz tatlar yaşatsa da açlığımızı doyurmaya metaverse deneyimleri kadar hiç biri yaramadı.

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde, zaman zaman içinde zaman mekân içinde tekerlemeleriyle başlayan; gerçek zamanın sanal gerçeklik evrenine oturtulduğu metaverse farmda Şol Cennet’in ırmakları akar dururmuş. Babil’in asma bahçelerinde tadına doyulmaz sohbetler, Hevsel bahçelerinde kokusu çok ıraklara götüren elmalar ısırılırmış.

Çünkü metaverse farm – food- agriculture aleminde caddeler, alışveriş merkezleri, dijital konserler, sanat eserleri, merkeziyetsiz finans sınırsız kaynaklar sınırsız doyumları beslermiş. Gerçek hayatta sahip olamadığımız saraylar, Halil İbrahim sofraları, antik zaman bitkileri hepsi sanal bahçelere amadeymiş. Tatmaya çekindiğimiz lezzetler, alerjimiz olan besinler hepsi tık mesafesindeymiş.

Alternatif haz kaynakları metaverse farmda. Sınırsız üretim, sınırsız, paylaşım. Jetonu bitene ölüm sadece an meselesi. Zengine dünya nimetleri, yoksula gettolarda tek öğün ekmek hapı ya da metaversede kuponlu tat festivali. Sanal çiftlikte gözlüğü takar takmaz ekim yapmak, hasada katılmak, fasülye siparişi vermek akşam yemeğinde dana pirzola ile birlikte Ayaş domatesini koklamak. Koku transferi, duygu aktarımı ile Vakfıkebir ekmeğini ısırırken çocukluğuna gitmek.

Tarımda Sanal Gerçeklik

Metaverse farmda gastronominin derin dehlizlerinde antik yemek kültürünü deneyimlemek. Tarımda sanal gerçeklik çocukların tarım farkındalığı yaratmak, okullarda tarım kariyeri yapmak isteyenlere, gıdanın geleceğini merak edenlere, marka hikâyelerini anlatmak isteyenlere bulunmaz fırsat.

Girdi fiyatlarının tüm dünyada yükseldiği bir dönemde gıda tedariği devletlerin en önemli sorunu olmaya devam edecek. Gerçek hayatta doyurulamayan büyük toplulukların kaçış noktası sanal gerçeklik. Güney Kore; tarım politikalarını Z ve Alfa kuşağına tanıtmak için Minecraft tabanlı metaverse oyununu yayınladı. Sanal tarım müzelerinde, akıllı çiftliklerde hem Kore tarım tarihi hem de birbirinden ilginç tarımsal deneyimler yaşatılıyor. Oyun sayesinde tarımsal ürünlerin nasıl yetiştirildiği, tarımda yeni teknolojiler, gıda üretiminde farklı yöntemler ve doğal tarım alanları ziyaret edilebiliyor.

Bir gözlükle hayvanları beslemek, tıbbi aromatik ürünler toplamak, ormanda yürüyüş yapmak, mantar ve köklerle hayata bağlanmak. Topladığın ürünlerin siparişini vermek, güvenli bir ortamda yeteneklerini geliştirmek. Doyumsuz modern insanın mutlu topraklarda, kendi Cennetini yaratması. Kişisel çiftliğinde bireysel stilini oluşturmak. Tarımsal geleceğe teknoloji tohumlarını ekmek. Uzakmış, dediğinizi duyar gibi olsam da gözlüğü takmamızın an meselesi olduğunu hatırlatmak isterim.

Bir tarafta Tarım 5.0 ile tarımsal üretimi iklim değişikliğinin olumsuz etkilerinden arındırma ve çevreyle uyumlu sağlıklı gıda üretmek. Bir tarafta metaversede sınırsız üretim sınırsız haz.

Elbette metaverse sadece insanların hazlarını köpürtmeye yönelik değil, Rusya geçtiğimiz yıl VR başlığı aracılığı ile inekler için sanal bir gerçeklik yarattı. Simülasyonda ineklere; güneşli yazlık bir tarla sunulurken, kırmızı rengin daha fazla algılanması sağlandı. Matrix’e giden ineklerin sütü artırıldı. Ortam aydınlatması, işitsel zenginleştirme, VR simülasyonu aracılığı ile bilişsel uyarım, tüm bunlar inek motivasyonuna yönelik verim artırıcı sanal gerçeklik uygulamaları.

Tarımsal tekniklere adapte etmek amacıyla artırılmış gerçeklik teknolojileriyle karmaşık bilgilerin görselleştirilmesi ve öğretilmesiyle uzun vadede personel maliyetlerini düşürmek.

Tüm bu gelişmeler karşısında Mesopotamian metaverse farmı kurdum. Tarımın merkezi Anadolu’ya saygı ve minnetle geleceğe ithafen.

Ezcümle; Çin’de CRISPR yöntemiyle tasarlanan çocuklar 5 yaşına gelmeden, tarım endüstrimizi güçlendirmek / teknoloji adaptasyonu yapmak, gıdanın da tarımın da geleceğine atılmış en kıymetli adım olacaktır.

Benzer İçerikler

YAŞAMI ONARAN TARIM – 4

YAŞAMI ONARAN TARIM – 3

YAŞAMI ONARAN TARIM – 2

YAŞAMI ONARAN TARIM – 1 –

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir